W wieku 63 lat myślałam, że wiem, co to znaczy zdrada. Przeżyłam trudny rozwód, przetrwałam burzę związaną z pustym gniazdem, a nawet stawiłam czoła szeptom, gdy pominięto mnie przy awansie, ponieważ kobiety w moim wieku nie były wystarczająco dynamiczne. Ale nic nie przygotowało mnie na otwarcie pięknie zapakowanego prezentu urodzinowego w postaci ciasteczek z moim synem, które zawierały tyle trucizny, że mogłaby mnie zabić. Ironia losu.
strzałka_do_przodu_iosPrzeczytaj więcej
Oddając je mojej byłej teściowej, przypadkowo uratowałam sobie życie i odkryłam prawdę gorzką jak trucizna. Cieszę się, że tu jesteś. Śledź moją historię do końca i skomentuj miasto, z którego ją oglądasz, bo każda kobieta zasługuje na to, by wiedzieć, jak szybko najbliżsi mogą stać się nam obcy i jak nawet w naszym wieku możemy znaleźć siłę, by zacząć od nowa, gdy nasz świat się rozpada.
Nazywam się Quinn Lee Blackwood i dziś są moje urodziny. Trzy lata temu mój syn uznał, że nie zasługuję już na miejsce w jego życiu. Żadnych wyjaśnień, żadnej kłótni, którą pamiętam, tylko cisza, która zapadła między nami niczym ciężka kurtyna. Niemożliwa do odsunięcia. Przesunęłam palcem po brzegu kubka do kawy, obserwując, jak promienie słońca odbijają się w jego obtłuczonej krawędzi.
Trzy lata bez telefonu, nawet kartki, kiedy zeszłej zimy miałam zapalenie płuc. Nic, kiedy 6 miesięcy temu zmarła moja siostra. Przyzwyczaiłam się do ciszy, a przynajmniej tak sobie wmawiałam. Dziś rano w okolicy panowała cisza. Pani Abernay po drugiej stronie ulicy podlewała swoje nagrodzone róże.
