Skrót „WC” to skrót od „Water Closet”, angielskiego terminu, który dosłownie oznacza „toaletę”. Nie brzmi to zbyt poetycko, to prawda… Jednak w czasie, gdy się pojawiło, określenie to oznaczało po prostu małe zamknięte pomieszczenie, w którym znajdowała się toaleta z dopływem wody, w przeciwieństwie do słynnych chat na końcu ogrodu.
Trochę historii: toalety przed nowoczesnym komfortem
Do XIX wieku w wielu krajach zachodnich w większości domów nie było toalet. Wypróżnialiśmy się na zewnątrz, w latrynach lub nocnikach, które następnie opróżnialiśmy… gdzie indziej. Pierwsze „łazienki” niekoniecznie były wyposażone w toalety, lecz w wanny i umywalki.
Dopiero pod koniec XIX wieku, wraz z pojawieniem się systemów wodno-kanalizacyjnych, zaczęto montować toalety w domach. Następnie umieszczano ich w małym pomieszczeniu oddzielonym od łazienki, nazywanym „ubikacją”.
Dlaczego dziś nadal używamy „WC”?
Chociaż w nowoczesnych łazienkach często znajduje się wanna, umywalka i toaleta, skrót „WC” jest nadal powszechnie używany, szczególnie w miejscach publicznych. Po co? Ponieważ jest to prosty skrót, zrozumiały na całym świecie. Można ją rozpoznać w wielu krajach, nawet nie znając języka.
We Francji, podobnie jak w wielu innych krajach europejskich, znaki „WC” stały się uniwersalnym kodem wizualnym, bardzo przydatnym dla podróżnych i turystów.
